بسم الله الرحمن الرحیم

بنده فکر می کنم سوره ممتحنه را می شود به این معنا (اتصال مومنان هم جبهه با یکدیگر), اسمش را گذاشت سوره «ولایت».

آیات سوره ممتحنه این معنا را به خوبی روشن می کند. آیات یک تا چهارم را بررسی می کنیم:

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا عَدُوِّی وَ عَدُوَّکُمْ أَوْلِیاءَ تُلْقُونَ إِلَیْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ وَ قَدْ کَفَرُوا بِما جاءَکُمْ مِنَ الْحَقِّ یُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَ إِیَّاکُمْ أَنْ تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّکُمْ إِنْ کُنْتُمْ خَرَجْتُمْ جِهاداً فی‏ سَبیلی‏ وَ ابْتِغاءَ مَرْضاتی‏ تُسِرُّونَ إِلَیْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ وَ أَنَا أَعْلَمُ بِما أَخْفَیْتُمْ وَ ما أَعْلَنْتُمْ وَ مَنْ یَفْعَلْهُ مِنْکُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَواءَ السَّبیلِ.

«بسم الله الرحمن الرحیم*یاایهاالذین امنوا» ای کسانی که ایمان آورده اید, «لاتتّخذوا عدوّی و عدوّکم اولیاء» دشمن من و دشمن خودتان را اولیاء (ولی ها) نگیرید. برخی معنا می کنند: دشمن من و دشمن خودتان را دوست خود مگیرید؛ این معنای کاملی نیست. فقط مسئله دوستی و محبت نیست؛ بالاتر از اینهاست. ولیّ خودتان نگیرید, یعنی هم جبهه ی خودتان ندانید, یعنی خودتان را در صف آن ها قرار ندهید, یعنی در دل, خودتان و آن ها را در یک صف فرض نکنید. آن کسی که دشمن خدا و دشمن شماست, در کنار خودتان ندانید او را, بلکه روبه رو و دشمن و معارض با خودتان ببینید.

«تلقون الیهم بالمودّه» هم جبهه و هم صف ندانید که پیام دوستی به آن ها بدهید. «وقد کفروا بما جاءکم من الحق» در حالی که می دانید اینها کافر شده اند به آن چه که از حق و حقیقت, پروردگار برای شما فروفرستاده است.

«یخرجون الرسول و ایّاکم» پیامبر و شما را از شهر و دیارتان بیرون می کنند «ان تومنوا بالله ربّکم» به خاطر اینکه شما ایمان به پروردگارتان می آورید. که پروردگار شماست.

دشمن من و دشمن خودتان را هم جبهه و یار و یاور مگیرید, «ان کنتم خرجتم جهادا فی سبیلی و ابتغاء مرضاتی» اگر واقعا راست می گویید و در راه جهاد و کوشش و برای به دست آوردن خشنودی من خارج شدید, حق ندارید آن که دشمن من و دشمن شماست را هم جبهه و یار و پیوسته ی خودتان قرار بدهید.

(البته از همین آیاتی که می خوانیم, روشن می کند که منظور کدام کفار است. نمی گوید با همه ی کفار طرح دوستی نریزید. نمی گوید با کفار مطلقا رابطه تان را قطع کنید, نه. در مباحث بعدی مشخص می شود.)

«تسرون الیهم بالموده» در نهان و خفا, محبت و مدت خود را به آنان تحویل می دهید. «و انا اعلم بما اخفیتم و اعلنتم» من داناترم به آن چه شما پنهان کرده اید و آشکار کرده اید. «و من یفعله منکم فقد ضلّ سواء السّبیل» هرکس از شما که این کار را انجام بدهد, راه میانه را گم کرده است.

خب. مصداق و شأن نزول این آیه کدام داستان بوده است؟ در پست بعد....