آن که در رأس این حکومت قرار می گیرد و زمامدار مسلمانان می شود «ولی امر مسلمین» نامیده می شود. مردم در این دوره با کسی به عنوان «ولی»، «امام»، «پیشوا» و «رهبر» بیعت می کنند و فرمان او را اجرا می کنند.
حالا که سخن به این جا رسید و این که در عصر غیبت امام زمان (عج) ادامه ی حکومت و ولایت پیامبر خدا و امامان معصوم ضروری است، مدعی هستیم که تداوم آن با فقهاست و «ولی فقیه» در این دوره عهده دار این مسئولیت بزرگ است. اینک پیش از اثبات این ادعا، ناچار باید به توضیح چند کلمه و اصطلاح بپردازیم، مثل اینکه:

فقیه کیست؟
کسی که بتواند احکام خدا و مسائل دین را از روی استدلال، با تکیه بر آیات قرآن و روایات و دلیل های شرعی بفهمد و در هر مسئله ای که پیش می آید بتواند نظر و دیدگاه دین و مکتب را بشناسد و بازگو کند.
کسی که به این درجه رسید که مسائل اسلامی را از روی استدلال بفهمد و استنباط کند، «مجتهد» و «فقیه» نامیده می شود و به این درجه ی علمی و توانایی فقهی، «اجتهاد» می گویند.