به نام خدا
وقتی کسی با همه ی خصوصیات یاد شده و واجد بودن شرایط رهبری، به عنوان «ولی فقیه» برگزیده شد، تا چه مدت در این منصب و رهبری باقی می ماند؟ و در چه کار هایی ولایت و حق رهبری دارد؟ آیا موقت است یا همیشگی؟ آیا محدود است یا نا محدود؟ در همه ی کار هاست یا بعضی کار ها؟
این، بحثی است که از آن به «ولایت مطلقه» یاد می شود.

مطلقه بودن ولایت، یعنی نه از نظر زمان و مدّت، و نه از نظر اختیارات و قلمرو و ولایت و رهبری، حد معینی ندارد. حدش همان دارار بودن صفات و ویژگی های لازم است. تا وقتی زنده است و آن ها را دارد، ولایت و رهبری هم دارد. هر وقت آن ها را از دست داد، خود به خود از ولایت می افتد و نیازی به عزل و برکنار ساختن هم نیست.

«ولایت فقیه»، مثل وکالت مجلس یا ریاست جمهوری یا وکالت های دیگر نیست که مدت معینی داشته باشد. حقی است که از سوی خدا و رسول و امام قرار داده شده است، آن هم بر اساس لیاقت ها و شرایط. تا وقتی آن شرایط را دارد، دلیلی برای عزل و یا برکناری یا محدودیت زمانی نیست؛
مثال:
مثلاً اگر در پیشنماز در نماز جماعت، شرط شده که «عادل» باشد، یعنی اگر کسی صفت «عدالت» را داشت، می تواند امام جماعت شود. این یک حق دینی و خدایی است و تنها زمانی از صلاحیت می افتد که از عدالت بیفتد. اگر کسی شرایط امام جماعت شدن را داشته باشد، دلیلی ندارد که آن را محدود به زمان خاصی کنیم! مگر آن که مشکل یا عذر خاصی پیش آید.
به مثال پزشکی برگردیم: کسی حق دارد طبابت و درمان کند که صلاحیت او از نظر علمی و اخلاقی و تعهد، ثابت شده باشد. کسی که این صلاحیت را دارد، تا وقتی زنده است، می تواند بیماران را معالجه کند، مگر آن که از نظر تعهد یا علم و عقل و رعایت مقررات، صلاحیت خود را از دست بدهد کته دیگر حق مداوا ندارد. نمی توان کسی را بدون آن که مشکلی برایش پیدا شده باشد، از طبابت منع کرد. این حقّی است که به صلاحیت علمی و اخلاقی و قانونی او مربوط می شود.
ولایت فقیه هم شرایطی دارد؛ هم شرایط علمی و تقوایی، هم شرایط عملی و قدرت رهبری و کفایت سیاسی (که قبلاً با آن ها آشنا شدید). وقتی یک فقیه رهبر آن شرایط را داشت، تا هست، رهبر است. مردم که انتخابش نکرده اند، بلکه وجود آن معیار ها، صلاحیت ها و لیاقت ها سبب شده که انتخاب شود و به رهبری برسد. در بحث خبرگان هم دانستیم که نقش مهم خبرگان، تشخیص صفات و شرایط و ملاک های رهبری و ولایت در وجود یک فقیه است. پس ولی فقیه و رهبر، انتخاب شده ی آن صفات و ویژگی های موجود در خود اوست و تا وقتی آن ها را از دست نداده، دلیلی ندارد که زمان ولایت و رهبری او محدود یا منقضی شود. مگر آن که شخص شایسته تری پیدا شود که نقش خبرگان در انتخاب فرد صالح تر آشکار می شود.

قسمتی از کتاب ولایت فقیه به زبان ساده
نوشته ی حجت الاسلام و المسلمین جواد محدثی
ناشر:بوستان کتاب
سال نشر:چاپ یازدهم۱۳۹۱