آیت الله فاضل لنکرانی(ره):

v در مورد مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای (دامت برکاته) اشعار می‏دارد که مقام شامخ علمی و اجتهاد و فقاهت معظم له جای هیچ‏گونه تردید نیست؛ اینجانب با توجه به سابقه آشنایی دیرین با ایشان و اطلاع از مراتب تحصیلی اذعان به اجتهاد به نحو اطلاق وی دارم؛ علاوه اشاره و بلکه تصریح امام عظیم الشان (قدس سره) در موارد متعدّد به صلاحیت و شایستگی رهبری ایشان، دلیل عمده بر مقام اجتهاد معظم له می باشد.[1]

v «حجت‌الاسلام و‌المسلمین راشد یزدی در همایش اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل در مشهد مقدس، به بیان خاطره‏ای از مقام معظم رهبری پرداخته، فرمودند: «در زمان انقلاب، بین حزب جمهوری اسلامی و امام جمعه بندر عباس اختلافی در گرفت. آیت الله صدوقی به من گفتند تا درباره اختلاف آنها، گزارشی بیاورم. بعد از تهیه و ارائة گزارش به آیت الله صدوقی، ایشان پرسیدند: کی به تهران می‌روی؟ گفتم فردا. ایشان پاکتی را به من دادند. پشت پاکت نوشته بود: «تقدیم به محضر مبارک آیت‌الله‌ العظمی آقای خامنه‌ای» پسر آقای صدوقی اعتراض کردند که آیا ایشان به مقام آیت‌اللهی رسیده‌اند؟ آقای صدوقی از بالای عینک به پسرش نگاه کرد و گفت: «بله که آیت‌الله‌ هستند!»[2]

آیت الله مشکینی:

v به تصدیق و تائید عده زیادی از فقهای خبرگان، علما و مجتهدین که من از آن اطلاع دارم و خاصّه تصدیق حضرت امام(ره) که بارها فرموده بودند: «ایشان شایسته رهبری جامعه هستند» در اجتهاد و فقاهت معظم له، هیچ تردیدی وجود ندارد. ایشان استعداد فهم و قدرت استنباط حکم را از کتاب و سنّت داشته و دارند و خدشه در این مسئله غیر از غرض‏ورزی چیز دیگری نیست.[3]

آیت الله جوادی آملی:

v اجتهاد و عدالت آیت الله جناب آقای حاج سید علی خامنه‏ای (دامت برکاته) مورد تایید می‏باشد. لازم است امت اسلامی (ایدهم الله) در تقویت رهبری معظم له در بذل نفس و نفیس[4] در هیچ‏گونه نثار و ایثار دریغ نفرمایند؛ «لتکون کلمه الله هی العلیا.  والسلام علی من اتبع الهدی».[5]

آیت الله هاشمی شاهرودی:

v بنده مدت‏هاست در خدمت مقام معظم رهبری در بحث‏های فقهی مفصّل و بسیار سخت که در مسائل مستحدثه و محل ابتلای نظام انجام می‏گیرد، حاضر بوده‏ام؛ معمولاً در مسائل مستحدثه که فقها هم بحثی را ارائه نداده‏اند یا کمتر ارائه داده‏اند، آن قابلیت‏ها و ویژگی‏های اجتهادیِ یک مجتهد مطلق، وارد مسأله می‏شوند. در تنظیم مسأله، در مبانی که باید به آن استنباط شود، در نوع ادله‏ای که در مسأله بایستی به آنها استناد شود، معتقدم و متأخر از این ادّله تعیین شود، کیفیت جمع بین ادله روشن شود و خلاصه هیچ کم و کاستی از ایشان دیده نمی‏شود... هرگونه تشکیک در این مسأله ناشی از جهل یا غرض است و غیر از ضربه زدن به اسلام چیزی دیگری نیست... اضافه بر تسلط بر مبانی اجتهادی که هر فقیه و مجتهدی می‏بایستی بر آنها مسلّط باشد، دارای ویژگی‏های علمی و فقهی خاص خودشان هم هستند، یکی اینکه در مسائل رجالی دارای معلومات بسیار خوبی هستند و در رجال واقعاً کار کرده‏اند و جزء مجتهدینی هستند که به مسائل رجالی اهمیت می‏دهند. تفوّق چشم‏گیری در مسائل رجالی دارند که این خود یکی از موجبات اعلمیّت یک فقیه است... امتیاز دیگر ایشان، فهم سالم و ذوق مستقیمی است که در فهم آیات و روایات دارند، مسأله استظهار و استفاده از ادلّه لفظی در استنباط بسیار مهم است؛ بلکه اساس فقاهت است... من در این مدت دیده‏ام که ایشان بسیار جالب استظهار می‏کنند. نکات ادبی را خوب بررسی و حلاجی می‏کنند و از آنها دلالت‏های جالبی را به دست می‏آورند. همچنین ویژگی دیگر ایشان، نظم منطقی و دقیق ذهنی ایشان است که معمولاً در تدوین و تنقیح بحث‏های پیچیدة علمی بسیار مهم و کارساز است...[6]

آیه الله مصباح یزدی:

v هوش و فراستِ فوق العاده مقام معظم رهبری، از دوران کودکی زبانزد خاص و عام بود. ایشان از همان روزهای نخست زندگی، در مقاطع مختلف تحصیلی، امتیازاتی داشتند که آثار آن را امروز در تصمیم ها و تدبیرهای معظم له، به نهان می بینیم.   
ایشان از همان روزها، علاقه شدیدی به تحصیل داشتند؛ به طوری که با گذشت زمانی کوتاه، بین استادان خود موقعیت خاصی پیدا کردند و مورد توجه و حمایت آنان قرار گرفتند. 
یکی از استادهای ایشان- در حوزه علمیه قم- آیه الله حائری یزدی- رضوان الله تعالی علیه- بود که مهر و لطف وی به مقام معظم رهبری- در آن روزها- برای همگان روشن بود.
بعضی وقتها، آیه الله حائری، ساعت ها وقت خود را صرف پاسخ دادن به سؤالاتِ مقام معظم رهبری و بحث و گفت و گوی با ایشان می نمودند. گاه قبل از درس عمومی استاد، بحث علمی- در جلسه ای خصوصی- به درازا می کشید که از ساعت شروع کلاس می گذشت و آیه الله حائری یزدی، هوش و استعداد فوق العادة ایشان را عذری برای تأخیر قرار می دادند.
همه اینها، عواملی بودند که نبوغ فکری و علمی مقام معظم رهبری را نهان کردند و ایشان قبل از اینکه به بیست سالگی برسند، به مقام بالایی از علم و فقاهت رسیدند و در آغاز جوانی، درجه اجتهاد را دریافت نمودند.[7]

آیه الله فاضل لنکرانی(ره):

v «آیت الله خامنه‎ای ستون خیمة مرجعیت هستند، اگر ایشان نبودند، ما هم نبودیم.» هنگامی که دفتر آیت الله فاضل لنکرانی قصد برپایی نمایشگاهی از آثار ایشان را در یکی از کشورهای عربی داشتند، فرمودند: رساله‎های توضیح المسائل اینجانب را نبرید. وقتی مسؤولین دفتر اصرار کردند، فرمودند: «آیت الله خامنه‎ای به احترام مراجع داخلی از دادن رساله خود در داخل کشور خودداری کردند، ما هم به احترام ایشان در خارج کشور رساله نمی‎دهیم.[8]

آیه الله حاج سید جعفر کریمی: (عضو جامعه مدرسین، شورای استفتاء حضرت امام خمینی (ره) و آیه الله العظمی اراکی)

v بدین وسیله اعلام می دارد با توجه به شرایط اهلیّت نیابت از وجود مقدس حضرت بقیه الله(ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء) امور فقهی و دینی و اجتماعی و سیاسی امت اسلامی در زمان غیبت صاحب الامر(سلام الله علیه و علی آبائه المعصومین)، اینجانب تقلید فقیه الامه الاسلامیه رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت مستطاب آیه الله خامنه ای (دامت برکاته) را بی اشکال و بلامانع و مجزی و مبرئٌ ذمّه می دانم. [9]

آیه الله محمد یزدی:

v آیه الله خامنه‏ای، فقیهی والامقام و مجتهدی عالی رتبه هستند که بر علوم مؤثر در استنباط، تسلطی در حد بسیار بالا دارند.
ایشان علاوه بر لغت، ادبیات، اصول، حدیث و تفسیر، در رجال و درایه که در استحکام فتوا نقشی به سزا دارد، استاد هستند و در استنباط و ردّ فورع بر اصول و فتوا، مبانی محکمی دارند و در مسائل مستحدثه مورد نیاز جامعه اسلامی با اطلاعات وسیع و نظرات دقیق، فتاوای جالبی صادر کرده اند.    
همین مزایا و دیگر فضائل علمی و اخلاقی ایشان، ملاک انتخاب فقهای محترم و مجتهد شناسان اعضای محترم مجلس خبرگان بوده است.[10]

v در اواخر دوران ریاست جمهوری آیه الله خامنه ای ـ حدود سال 66 ـ معظم له خیلی نگران وضعیت درس و کتاب معارف دانشجویان بودند. از همین رو، برای تدوین متنی دقیق و شایسته، به عنوان رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی، گروهی را انتخاب کردند تا در این خصوص اقدام نمایند.   
آقا هر دو هفته یک بار، با این گروه جلسه داشتند. با توجه به گرفتاری های معظم له در آن دوران- که مسائل جنگ از عمده گرفتاری های ایشان بود- آقا با حضور ذهن بسیار خوبی در جلسات شرکت می کردند.
آن گاه که ایشان وارد مباحث علمی می شدند، انگار نه انگار که غیر از کارهای علمی و فکری کار دیگری دارند!
روزی در وسط بحث، صحبت به یک مسئله فلسفی کشیده شد. تعدادی از علمای متخصص در فلسفه در جلسه حاضر بودند، که دیدگاه های فلسفی آنها با هم متفاوت بود.   
بحثی جدی در خصوص آن موضوع شروع شد. مقام معظم رهبری بدون هیچ مقدمه و مطالعه قبلی، وارد بحث شدند و مثل یک مدرس ورزیده، موضوع را مطرح کردند و به خوبی از عهده بحث برآمدند. 
تبحّر ایشان مایه تعجب من شد؛ چون نزد ما معروف بود که حوزه علمیه مشهد عنایتی به فلسفه اسلامی ندارد! ما در آن روز شاهد بودیم که معظم له نه تنها عنایت دارند، بلکه کاملاً با مباحث فلسفی آشنایی دارند و بسیار دقیق مسائل فلسفی را درک می کنند. از نظر موقعیتی و زمانی هم آن موضوع برای ما خیلی مهم بود، در بحبوحه گرفتاری های سیاسی کشور و مسائل جنگ که همه ذهن رئیس جمهور باید مشغول مسائل غیر علمی و غیر فلسفی باشد، معظم له چون بر حسب ضرورت، وارد یک بحث فلسفی شدند، به خوبی از عهده آن بر آمدند.[11]

آیت الله هادی روحانی(ره):

v اگر بنا باشد ما به دنبال اعلم باشیم و مرجعیت را با تمام جوانب، هم فقاهت و هم سیاست و هم اجتماع و هم مدیریت بخواهیم در نظر بگیریم، آن گونه که حضرت امام فرمود: «مرجع باید کسی باشد که به مکان و زمان مسلّط باشد»، حضرت آیت الله خامنه‏ای (مد ظله العالی) جامع است. دیگری را ما نمی یابیم که به این جامعیت باشد و حضرت آیت الله خامنه‏ای(مد ظله العالی)، قدرت مدیریت خودش را بر همه مسلمین ثابت کرده و نشان داده است.[12]

آیت الله سید عباس خاتم یزدی: (عضو شورای استفتاء حضرت امام خمینی (ره) و آیه الله العظمی اراکی)

v با توجه به اهمیّت مقام نیابت از صاحب امر، امام الحجه (صلوات الله علیه و علی آبائه الطاهرین) مخصوصاً در این دورانِ آمیخته با سختی و بلا، و با توجه به شرایط اساسی و مهمی که شرعاً در رسیدن به این منصب الهیِ خطیر، معتبر است و با توجه به فراوانیِ تأییدات شرعی‎ موجود برای مرجعیت و تقلید در شخصِ زعیم امت، رهبر انقلاب اسلامی، علامة مجاهد، فقیه خبره و صاحب‏نظر، آیت الله سید علی حسینی خامنه‏ای (که خداوند برکات پی در پی ایشان را دوام بخشد) می‏بینیم که تقلید از معظم له، بلااشکال و مجزی و باعث بریء الذمه شدن است.[13]

آیت الله مومن:

v هنگام رأی‏گیری در مجلس خبرگان برای رهبری حضرت آیت الله العظمی خامنه‏ای (دامه برکاته) اجتهاد معظم له با قیام بینة شرعیه نزد این جانب ثابت بود، ولی بعداً به واسطة حضور در جلسات مباحثه فقهی، شخصاً به اجتهاد ایشان پی بردم و اکنون شهادت می‏دهم که معظم له مجتهدی عادل و جامع الشرایط می‏باشد.[14]