پرسمان4

سوال: پذیرش حاکمیت غیرمعصوم با روایاتی که خروج هر پرچمی پیش از ظهور را نهی می‏کند در تضاد است. ولایت فقیه در زمان غیبت با وجود این روایات چه جایگاهی دارد؟

قبل از ورود به مضمون و محتوای این روایات، ابتدا باید شرایط صدور این احادیث را بشناسیم. می‎دانیم که بعد از شهادت امام حسین (علیه السلام)، قیام‏های متعدّدی صورت گرفت که همة آنها به ادعای بازپس‎گیری حق اهل البیت (علیهم السلام)، نوای «هل من ناصر» سردادند؛ ولی بسیاری از این قیام کنندگان در واقع نیتی غیر از این را در سر می‏پروراندند و تنها در ظاهر چنین ادعایی داشتند. لذا از حضرات معصومین در مورد برخی از آن قیام‏ها دستور به سکوت و عدم همراهی و در برخی از موارد حتی نهی از قیام رسیده است؛ از جملة آن قیام‏ها می‏توان به قیام ابومسلم خراسانی و یا قیام حسن مثنّی (آل حسن) اشاره کرد که در زمان امام صادق (علیه السلام) صورت گرفت.

بسم الله الرحمن الرحیم

در بحث گذشته دانستیم که طبق آیه قرآن مراجعه به طاغوت, منافی ایمان است.

طاغوت یعنی چه؟

در قرآن کریم هر ولایتی غیر از ولایت خدا به عنوان ولایت طاغوت معرفی شده است. طاغوت از ماده طغیان است. طغیان یعنی سرکشی کردن, از آن محدوده و دایره طبیعی و فطری زندگی انسان فراتر رفتن.

مثلا فرض کنید انسانیت برای کامل شدن پدید امده است. آن کسی که انسانیت را از کامل شدن بیندازد و دور کند, طاغوت است. فرض کنید انسان ها باید با آیین خدا زندگی کنند, این یک امر فطری طبیعی و مطاق با سرشت انسان هاست, اگر کسی با انسان ها کاری کند و تصرفی در روح آن ها داتشه باشد که انان با آیین غیر الهی زندگی نمایند, این انسان طاغوت است. انسان باید داوما در تلاش باشد بریا به ثمر رساندن وجود خود؛ و هر عاملی که انسان را به عدم تلاش و تنبلی و راحت طلبی تشویق کند, او طاغوت است. انسان ها باید به فرمان خدا باشند, هرچیزی که انسان را از فرمان خدا کنار ببرد و خارج کند, و موجب عصیان انسان در مقابل خدا شود, طاغوت است.