ولایت فقیه در اقوال فقهای هم عصر معصومین (علیهم السلام)

۳٫ عمار یاسر

عمار از اولین شاگردان مدرسه فقهی «ارقم» و یکی از اندیشمندان مکتب علوی بود. او در اولین روزهای سال یکم هجری از طرف پیامبر به لقب «فقیه» مفتخر گردید. عمار که در زمان پیامبر به مردم فتوا می داد.  بنا بر عقیده امام علی(ع) مؤمنی بود که استخوانش پر از ایمان شده بود. دیری نپایید که عمار در گرفتن منصب از طرف حکومت «جور» به دو یار دیرین خود حذیفه و سلمان پیوست و آنها توانستند شهروندان تحت امر خود را به کانون طرفداری از «ولایت » تبدیل کنند.. در دهه های آغازین پس از رحلت پیامبر(ص) عمار تحت نظارت امام زمانش و با اذن او کارهایی انجام داد که به «ولایت فقیه» به عنوان صورت نازلتری از «ولایت معصومین(ع)» انجامید. اولین عمل عمار در زمینه اثبات «ولایت فقهاء» پذیرفتن ولایت بر کوفه از طرف عمر بود. به نظر او «ولایت فقهاء» بر جامعه باید با اذن امام معصوم(ع) باشد.